POZIRKMIR
ТВОРЧЫ ПРАЕКТ УСТАНОВЫ АДУКАЦЫІ "МІРСКІ дзяржаўны КАЛЕДЖ"

Творчы калектыў 186 групы каледжа першым адгукнуўся і стварыў вось такую невялічкую вандроўку па сцежках нашага чароўнага Міра.
Здаецца, атрымалася няблага. Ды што ўжо там, малайцы!
Будзем чакаць новых цікавых твораў!

А гэты відэаверш Уладзіміра Караткевіча быў створаны нашымі навучэнцамі аж у 2015 годзе! Але яго чуласць і яскравасць і сёння не пакідаюць нікога раўнадушнымі!
Можа таму, што найвыдатнейшым словам Караткевіча так добра адпавядаюць нашыя краявіды, нібы сцвярджаючы, што нашая Беларусь - сапраўдны прытулак Бога!

Вітаем вас, шаноўныя! Вы ўжо пэўна думалі, што мы зусім і забыліся на свае вандроўкі? А вось і не! Пасля гарачай пары экзаменаў мы прадаўжаем адкрываць для сябе і для вас, дарагія сябры! Сёння, разам з навучэнцамі групы 188 пазнаёмімся са спадчынай апошніх уладальнікаў Міра, слынных князёў Святаполк-Мірскіх.

Шчыра вітаюць вас, дарагія сябры, навучэнцы групы 185, якія прапануюць вам пазнаёміцца з найцікавейшай гісторыяй славутай Свята-Траецкай царквы у Міры. Равесніца замка, царква ніколі не зачынялася з моманту заснавання і ў ёй беражна захоўваюцца старадаўнія кнігі і цудатворныя абразы! Шчыра ўсіх запрашаем!

Добры дзень, дарагія сябры! Наш Мір - гэта цэлы Сусвет, у якім зорамі ззяе памяць аб усіх, хто спрычыніўся да яго гісторыі і культуры. І сёння дань глыбокай павагі мы аддаем яўрэйскім месцічам Міра, што не проста жылі ў мястэстэчку, а жылі яго жыццём і сталі адзінай складаючай нашай агульнай Памяці! Шалом, паважаныя!

Шчыра вітаем вас, сябры! Восень няўмольна ўступае ў свае правы і так павінна быць! У Міры восень вельмі прыгожая і нават нейкая па совйму цёплая і ўтульная. Вакол бурштынеюць лістотай дрэвы, а іншыя дзеравіны ўжо падаравалі долу стракатае коўдра сваёй лістоты. На яблынях яшчэ жаўцеюць-чырванеюць святочнымі агеньчыкамі яблыкі, што, пэўна, дачакаюцца першых маразоў. Навокал спакойная ціш! Але як утульна ад гэтай прыгажосці становіцца на душы!
Пэўна таму і нарадзіліся такія душэўныя вершы ў нашага славутага земляка - паэта Рамана Тармолы-Мірскага.
Слухаем і глядзім верш "Восень" (анімацыйная работа нашых навучэнцаў Івановай Марыі і Свідзінскай Наталлі.

Мір такі кампактны і спакойны, што здаецца час спыніўся менавіта тут. Але жыццё тут бурліць, як і калісці раней. Уважліва ўгледзімся ў фота далёкіх 50-х гадоў ХХ стагоддзя і ўбачым міран, працаўнікоў-рупліцаў, чые ўнукі сёння жывуць і працуюць у старадаўнім і вечна маладым Міры!
Давайце ж знаёміцца з  фотажыццём Міра, тады яшчэ раённага цэнтра. І, дарэчы, мы чакаем, што вы, дарагія сябры, дапаможаце нам  дапоўніць гэтую галерэю памяці! Дасылайце нам свае фота жыцця Міра розных часоў, каб усе паўней змаглі пазнаёміцца з нашым славутым пасёлкам і яго цікавымі жыхарамі! Будзем чакаць! А пакуль - наперад, у мінулае!

Вітаем, сябры! Страшэнныя падзеі гітлераўскай акупацыі Міра здаецца засталіся далёка... Але памяць міран захоўвае тыя дні жалобы і жалю, упартасці і змагання як маякі, што не даюць забыць ці здрадзіць.
Шаноўная Наталля Фосс з Германіі (колішняя ураджэнка г.Стоўбцы) дазволіла нам скарыстаць для рэсурса гэтыя фота.
1. Салдаты вермахта на мосце перад замкам (сённяшняя вул. Чырвонаармейская). З правага боку відаць Свята Траецкая царква.
2. Панарама разбуранай рыначнай плошчы Міра. ( від ад сённяшняй вул. Замкавай) Бачны Мікалаеўскі касцёл, рэшткі мельніцы на пярэднім плане.
Дарэчы спадарыня Наталля абяцала падараваць нам 4 арыгінальных фота таго часу! Мы вельмі ўдзячныя і будзем радыя сустрэчы!

Шчыра вітаем вас, сябры! Сёння мы з вамі ўспомнім адну з жалобных старонак ваеннай гісторыі Міра. Менавіта 9 лістапада 1941 года адбыліся першыя масавыя растрэлы мірных жыхароў - яўрэяў у мястэчку Мір.
Забыць такое немагчыма і памятаць аб загінуўшых - наш абавязак, бо пакуль чалавек памятае, ён будзе заставацца чалавекам.
Лісце ўжо амаль апала з дрэў і абеліск на месцы растрэлу відны здалёку. Каб і хацеў, не здолееш проста прайсці, не затрымаўшыся з ціхім паклонам...
Болей 1500 нявінных жыццяў абарваліся ў гэтым кар'еры, тых, хто ніколі ўжо не змог парадавацца прыгажосці любага мястэчка! Вечная і светлая ім памяць!
А мы прапануем вам фільм Уладзіміра Бокуна "Из Мира в мир", са знакамітай серыі "Обратный отсчёт". Фільм прысвечаны нялёгкаму лёсу нашых землякоў-міран у ваенны час. Дарэчы, ролі студэнтаў ешывы выконвалі нашыя хлопцы, навучэнцы ўзроўню сярэдняй спецыяльнай адукацыі, а здымкі праходзілі ў Міры.

Мы ізноў вітаем усіх вас, дарагія сябры, на сваіх старонках вандравання ў пошуках цікавых і змястоўных фактаў аб нашым Міры.
Сёння мы прапануем перанесціся ў далёкія 80-я гады ХХ стагоддзя, калі толькі пачыналася аднаўленне Мірскага замка. Вы ўбачыце фота, якія дапамогуць нам уявіць, колькі працы было пакладзена, каб велічны сімвал нашай краіны, наш славуты Мірскі замак, паўстаў у сваёй моцы і прыгажосці!
А зараз, дзякуючы фота спадара Ігара Чарняўскага, давайце знаёміцца з першымі імгненнямі адбудовы Мірскага замка.

Добры дзень, паважаныя сябры! Мы доўга не бачыліся з вамі, але за гэты час мы змаглі алічбаваць успаміны ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны, ураджэнцаў Міра. Для нас гэта вельмі значная падзея, а для вас, спадзяёмся, гэта будзе сапраўдным падарункам, бо гераічная гісторыя нашай краіны, што гучыць з першых вуснаў, з вуснаў тых, хто вызваліў Беларусь ад нацысцкай навалы, дазволіць нам больш ясна ўсвядоміць каштоўнасць Вялікай Перамогі!
Інтэрв'юіруе сваіх сяброў, Навіцкага Міхаіла Уладзіміравіча, аднаго з арганізатараў партызанскага руху на Міршчыне, камандзіра разведкі Стаўбцоўскага міжрайцэнтра і Паваротнага Валянціна Рыгоравіча, удзельніка абароны Ленінграда, колішні дырэктар Мірскай сярэдняй школы імя Г.І,Сташэўскай Анатоль Канстанцінавіч Цобкала, адзін з арганізатараў партызанскага руху на Міршчыне, удзельнік штурма Берліна.
На здымках злева направа: М.У.Навіцкі, В.Р.Паваротны, А.К.Цобкала